Back to work now!
Even een onverwachte break gehad van het bloggen...de voornaamste redenen?? Bijkomen van de beurs in Rijswijk, een paar dagen voorjaarsvakantie vieren in Noord Duitsland, een ziek (benauwd) kind die mama's aandacht nodig had en een virus die mij daarna te pakken had... Maar ik ben er weer en ook weer redelijk fit.
Tijdens de vakantiedagen heb ik 's avonds wel wat uurtjes doorgebracht met deze stitchery, zelf ontworpen maar was er nog niet toe gekomen hem af te maken. Nu is hij bijna af. 
En ik ben bezig al mijn DMC-garens over te zetten op kaartjes. Allemaal op een hoop in een mooie hoedendoos vond ik wel heel gezellig staan, maar ik zocht me elke keer een ongeluk als ik een kleurtje nodig had. Die hoedendoos komt vast weer ergens anders voor van pas.
sneeuwklokjes die je in het bos ziet. Het deed me denken aan de legende van de sneeuwklokjes, het is een mooi noors volksverhaal dat ik al jaren geleden las en altijd als ik in deze tijd van het jaar sneeuwklokjes zie moet ik eraan denken:Het was zomer toen God de vader de aarde schiep en alle kleuren verdeelde; alleen de sneeuw werd vergeten. De sneeuw vroeg aan hem: "Moet ik onzichtbaar door de wereld gaan?" Nee, zo was dat niet bedoeld. Maar alle kleuren waren al verdeeld, er zat dus niets anders op dan de wereld in te gaan en te zoeken naar iemand die vrijgevig was en zijn kleur met de sneeuw wilde delen. Ze vroeg het de rode roos, de gele dotters en blauwe klokjes maar niemand wilde zijn kleur af staan.
Tenslotte had ze het aan alle dingen op aarde gevraagd, alleen nog niet aan een klein wit bloempje. Haar antwoord was anders, het bloempje schraapte iets van de witte kleur van zijn kelkje af en gaf het aan de sneeuw. En zo werd de sneeuw wit als het bloempje. De sneeuw sprak daarna tot het bloempje:
"Jij zult in de lente de eerste zijn, en zelfs als je dwars door mij heen zou groeien, zal ik je geen pijn doen."
Dat bloempje was het sneeuwklokje. Als je goed kijkt, kun je vaak een groen plekje aan de puntjes van de witte klokjes zien. Daar heeft het sneeuwklokje iets van zijn witte kleur aan de sneeuw gegeven.
"Jij zult in de lente de eerste zijn, en zelfs als je dwars door mij heen zou groeien, zal ik je geen pijn doen."
Dat bloempje was het sneeuwklokje. Als je goed kijkt, kun je vaak een groen plekje aan de puntjes van de witte klokjes zien. Daar heeft het sneeuwklokje iets van zijn witte kleur aan de sneeuw gegeven.
Uit Noorse volksverhalen, fabels en legenden naverteld door Dan Lindholm
Mooi hè :0)
Fijne maandag!
9 opmerkingen:
Hoi Lieve Sandra,
Wat heerlijk dat je een fijne week hebt gehad en lekker uitgerust bent.Een hele fijne week. liefs Elly
heel mooie stitchery
Heerlijk hè, zo'n doos vol mooi garen. Kan je ook aaien! Ben je er al doorheen? Paste het in één doos?
Bakje energie weer vers aangevuld tijdens je vakantie?
Lieve stitchery heb je daar!
Wat een schattig stitchery'tje. En dat van die kaartjes zou ik eigenlijk ook eens moeten doen. Bij het zien van de jouwe, krijg ik er warempel zin in. Fijn, dat je weer opgeknapt bent en ik hoop dat je kindje zich ook weer beter voelt! Groetjes, Gerda
Leuk dat je er weer bent . Leuk blogje om te lezen !
Groetjes Ingrid.
Stitchery zelf ontworpen? Dat smaakt naar meer! Je kan er wat van!
Hoi Sandra, Lieve stitchery en wat een verrassing dat hij bij de stofjes van de stoffenclub zat. De stofjes zelf waren niet zo mijn smaak, te somber. Maar desalniettemin komen ze vast nog wel eens van pas. Ik had er helemaal niet aan gedacht, dat het al weer zo ver was dus het was een leuke verrassing bij de post!~ Groetjes, Gerda
Mooie stitchery, een opberg doos voor het borduurgaren is erg handig.
Ik heb vorige week alle ook al mijn borduurgaren uitgezocht, opnieuw opgerold en in de opbergdoos gedaan, nou ja niet alles de doos was te klein.
Groetjes Hennie.
Een reactie posten